Oostenrijk ligt in het hart van het verspreidingsgebied wat van Spanje tot aan de Kaukasus loopt. Daardoor is de plant best variabel. Er zou dus best nog wat selectiewerk verricht kunnen worden. Opvallend is het fijne naaldvormige blad en de nette bolvormige groeiwijze. Als daar dan in juni de diepblauwe aren doorheen prikken is het plaatje compleet. Bijen weten de bloemen snel te vinden. Eén van de weinige Drakenkoppen die we jarenlang ongemoeid op de moederbedden kunnen laten staan.
Een niet eens zo groot plantengeslacht uit de familie der Lipbloemigen met een hopeloze naamgeving. Waarschijnlijk zijn er voor elke soort wel vijf namen in omloop. We hebben in de loop der jaren al bijna alles wat dit geslacht in zich heeft uitgeprobeerd. Ik tel in de gauwigheid 37 soorten in onze database. Uiteindelijk zijn er maar een paar soorten overgebleven, maar deze kunnen het dan ook met gemak opnemen tegen gevestigde namen als Nepeta en Salvia. Het verschil met Nepeta is lastig te bepalen. Nu pak het vergrootglas er maar bij: Bij Dracocephalum is de kelk 2- lippig, bij Nepeta zou je duidelijk 5 tandjes moeten zien. Het is moeilijk te zien en in het verleden is er regelmatig met soorten geschoven van het ene in het andere geslacht. Als ze dan zoveel op elkaar lijken, waarom zien we dan 100 Nepeta's toegepast tegenover 1 Dracocephalum? Wat ze gemeen hebben dat ze alle graag in losse, zanderige grond groeien in de volle zon.
Planteigenschappen
Alle bekende eigenschappen van Dracocephalum austriacum zijn hieronder te vinden.
Categorie
Vaste plant
Standplaats
Zon
Bloeiperiode
juni - augustus
Inheems
Kleur
Diepblauw
Hoogte
30cm
Eetbaar
Bijenplant
Vlinderplant
Snijbloem
Bodembedekker
Potplant
Klimmer
Uitzaaiend
Wintergroen
Planten per m²
9
Wij maken gebruik van cookies
Door op "Accepteren" te klikken, gaat u akkoord met het opslaan van cookies op uw apparaat. Deze cookies zorgen ervoor dat wij anonieme statistieken kunnen bijhouden. Bekijk onze Privacyverklaring voor meer informatie.